دلنوشته ای صمیمانه از خبرنگار پرتلاش بناب در صدا و سیما / چرا مسئولان شهرستان فقط به فیگور گرفتن در مقابل دوربین عادت دارند؟

امروز مسابقات دوچرخه سواری کوهستان استان در رده جوانان به میزبانی بناب برگزار شد، اینجانب بعنوان خبرنگار صدا و سیما و علیرغم عدم دعوت کتبی و صرفاً به دعوت تلفنی یکی از دوستان در محل مسابقه حاضر شدم، از مسئولین برگزاری درخواست نمودم یک دستگاه موتورسیکلت برای تصویر برداری از مسیر مسابقه را در اختیار بنده قرار دهند ، که چند مورد نیز بر آن تاکید کردم.

متاسفانه در نهایت مسئولین محترم بدون توجه به درخواست اینجانب ،هیچ گونه وسیله ای را برای همراهی دوچرخه سواران در اختیار بنده قرار نداده و من هم فقط نظاره گر حرکت دوچرخه سواران در میدان بسیج ماندم.

جدا از کم لطفی و بی احترامی برگزار کنندگان این مسابقه که انعکاس تصویری آنرا از صدا و سیما از دست دادند و چیزی جز علافی عاید این حقیر نگردید با تاسف باید گفت که در شهرستان بناب بسیاری از مسئولین فقط به فکر پز دادن پشت دوربین و بهره برداری از انعکاس خبری ادارات و نهاد های خود می باشند و فکر نمی کنند خبرنگار بیچاره در چه وضعیتی اقدام به تولید و پوشش خبر می کنند و مردم نیز بی خبر از هر جایی انتظار دارند اخبار شهرستان به موقع از صدا و سیما پخش شود.

در این چند سالی که در کسوت خبرنگاری مشغول به کار هستم بسیاری از هزینه های مادی آنرا از جیب شخصی خودم تامین کرده ام به جز مواردی اندک که فرمانداری کمک کرده است.

در این مدت اخبار شهرستان از لحاظ کمی و کیفی جزو سه شهرستان برتر بوده و جزو معدود شهرستانهایی بوده ایم که گزارشات تولیدی داشته ایم.

اگر تا به امروز بدون ادعا کار کرده ام فقط و فقط بخاطر شهر عزیزم بناب و مردم نازنین و قدر شناس آن بوده، نه اهل فخر فروشی هستم و نه به فکرسوءاستفاده از عنوان خبرنگار.

شما شاید خبرنگاری را سراغ نداشته باشید در عرض سه ماه چیزی در حدود یکماه حقوق خود را بخاطر بهبود وضعیت اخبار و پوشش مناسب خبر شهرستان هزینه کرده باشد.

باور کنید من درآمد خاصی بغیر از حقوق ماهانه از شهرداری ندارم و حق الزحمه پرداختی صدا و سیما نیز جبران هزینه بنزین و استهلاک خودرو شخصی من را کفاف نمی دهد.

گذشته از این درد و دل ها بخاطر حمایت نماینده محترم بناب در مجلس شورای اسلامی در تهیه دوربین فیلم بردای تشکر می کنم بویژه از کشتار گاه صنعتی بناب و برادران سرمست و شرکای آنان در کشتار گاه صنعتی سپاسگزارم که هزینه 15 میلیون تومانی خرید دوربین و تجهیزات را متقبل شدند.

در اینجا اعلام می دارم منبعد اگر ادارات محترم خواهان پوشش خبری جلسات و عملکرد های خود هستند باید همکاری لازم را جهت در اختیار گذاشتن وسایط نقلیه و امکانات لازم داشته باشند.

چرا که فکر می کنم بنده باعث شده ام جایگاه و شان خبرنگار در این شهرستان متزلزل شده،چرا که احترامی که در سایر شهرستانها به خبرنگاران وجود دارد در این شهر رنگ باخته بطوریکه مسئولین فقط انتظار دارند خبرنگاران وسیله ای برای سکوی پرتاب آنان تبدیل شوند.

به امید روز که مسئولین ما از فکر فیگور گرفتن پشت دوربین خبرنگاران بیرون بیایند و کمی به ارتقای جایگاه شریف خبرنگاری فکر کنند.

داود پور ملااقدم-خبرنگار صدا و سیما.