اکثر ساختمانهایی که در شهر ساخته میشوند معمولاً از فرمول ثابتی در امر طراحی و اجرا تبعیت می کنند.
در طراحی؛ زیرزمین پارکینگ، همکف تجاری، طبقات فوقانی هم مسکونی یا خدماتی در نظر گرفته می شوند اما در اجرا؛ زیرزمین خدماتی، همکف تجاری و پارکینگ هم حذف می شود!
مهندسان طراح چگونه باید از یکطرف همه خواسته های کارفرمایان را تامین کنند و از طرفی دیگر ساختمانی طراحی کنند که از نظر اصول مهندسی قابل قبول باشد؟ این مسئله در مورد ساختمانهای دارای واحد تجاری- خدماتی مطرح بوده و ساختمانهایی با کاربری مسکونی ، موضوع بحث این نوشتار نیست.
اجرای پارکینگ در زیرزمین دارای ایرادی اساسی می باشد که بخاطر اجرای رمپ، منجر به از بین بردن بخش اعظمی از فضای مفید طبقه همکف و به همان اندازه منجر به ضایع نمودن همان فضای زیر رمپ در طبقه زیرزمین می گردد. حالا شما در نظر بگیرید که ساختمانی که در یک منطقه گرانقیمت شهر ساخته میشود و مجبور به اختصاص بخش مفیدی از چشم نوازترین فضای همکف ساختمان به عنوان پارکینگ و یا تامین رمپ زیرزمین میگردد و با این کار یا سازنده را مجبور به تخلف می نماید و یا سرمایه گذار را پشیمان.
در آسیب شناسی موضوع، نظر نگارنده بیشتر معطوف به ضعف قوانین و روشهای مطالبه گری شهرداری از مردم می باشد.
راهکار ساده ای که در این زمینه و به کرات ارائه گردیده و اینجانب صرفاً بخاطر تاکید بیشتر و توجه اعضای جدید شورای شهر عنوان می نمایم این است که با صرف نظر از الزامی بودن تامین فضای پارکینگ برای ساختمانهایی که در همکف دارای واحد تجاری می باشند و اخذ هزینه حذف پارکینگ از کارفرمایان به منظور تملک زمین های مورد نیاز جهت احداث پارکینگ های عمومی در محله های مختلف شهر از سوی شهرداری محترم، ضمن تامین پارکینگ لازم برای خودروهای شهروندان، سازندگان و سرمایه گذاران صنعت ساختمانی را نیز در ادامه این مسیر آبادگرانه، به قدر بضاعت، حمایت نمائیم.
مطمئناً این موضوع با همفکری بیشتر مسئولین و علاقمندان به صنعت ساختمان و ترافیک شهری،می تواند بسیاری از معضلات شهری را رفع نماید.
ارسال نظر