رسانه های ملی و محلی رسالت خطیری بر عهده گرفتند و مردم را از وجود این بیماری آگاه کردند و راهکارهای لازم ارائه شد تا بتوان ابتلا به این ویروس به حداقل برسد. کمپین های مختلف ایجاد شد تحت عنوان در خانه بمانیم و ماسک میزنیم و ...
بسیاری از هم وطنان اجابت کردند و در خانه ماندند و ماسک زدند تا هم خود و هم خانواده آنها و هموطنان عزیز دیگر مبتلا نشوند.
این اواخر به دلایل مختلف همه چیز آسان فرض شد و پروتکل ها به کنار رفت و دستور العمل جدید از طرف وزیر محترم آموزش و پرورش صادر گردید. همه باید در مدارس حضور یابند و دلایل خود را اعلام نمود!
اما وزیر محترم خود در کاخ مجلل خود آرمیده است و فقط از ترس ابتلا از مکان مقدس خود تکانی نخورد که مبادا ایشان نیز مبتلا شوند! جان چقدر عزیز است برادر وزیر جان !!
این فرمایش و دستور وزیر تمام غمهای دنیا را بر دل و جان مردم سرازیر کرد. چگونه وزیری داریم که احساس مسئولیت نمیکند! آیا او فرزند ندارد؟ فرزند ایشان و هم فکران نابغه ایشان در همان مدارسی که مردم فرزندان و دلبندان عزیزشان را میفرستند، تحصیل میکنند؟ تصمیم یک شبه عاری از عقلانیت است.
چگونه می‌توان به کودکانی که جز بازی و سهل‌انگاری و نهایتا انجام تکالیف، هنوز اقدامات سخت‌گیرانه‌تری در دامنه‌ی ذهنی‌شان نیست فهماند که نباید دنبال هم بدوند و بازیگوشی کنند؟ که ساعات طولانی ماسک بزنند بی‌آنکه ماسک‌هایشان خیس و آلوده شود؟ که بدون ماسک و از نزدیک با هم حرف نزنند؟ که هر چند دقیقه یکبار و قبل از اینکه ناخواسته، دست یا مدادشان را به دهان ببرند، حتما به خوبی و درستی آنها را ضدعفونی کرده باشند؟ که در سرویس‌های بهداشتی عمومی مدرسه نهایت احتیاط را بکنند؟ که دلشان هوای رفاقت و صمیمیت نکند؟ که از فاصله‌ها دلشان نگیرد، اشک نریزند و با مشت، اشک‌های کودکانه‌شان را پاک نکنند؟ که کیف و وسایلشان چقدر می‌توانند خطرناک و آلوده باشند؟ چطور می‌توان بدون تلفات، فرهنگ درست پیشگیری را در این شرایط سخت و حساس، به ذهن‌های کوچک و لطیفشان حالی کرد؟!
تازه اگر خوش بینانه به موضوع بنگریم، اگر همه پروتکل های وزارت بهداشت رعایت شود و فقط یکی دو دانش آموز پروتکل های بهداشتی را رعایت نکنند و ناقل باشند همه دانش آموزان و دبیران و خانواده ها را بیمار خواهند نمود و فاجعه ای بزرگ اتفاق خواهد افتاد.
آیا هزینه های فرد مبتلا و خانواده آنها توسط شما وزیر دانای ما پرداخت خواهد شد؟ اگر احیانا فردی از این جامعه به یمن نبوغ آن حضرت و یاران فهیم تان دچار ضایعه و فوتی شود آیا شما خسارت به خانواده های آنها را پرداخت خواهید کرد؟ آیا فرزندان ما و دبیران دلسوزمان بیمه کامل هستند؟
تصمیم یک شبه نشان از عدم بررسی های کارشناسی بوده و این تصمیم از دید خانوداده ها مردود است. حتی اگر به زور مردم را وادار به انجام آن کنید و البته میکنید !!! بیش مردم و خداوند مسئول هستید.
نگارنده: محسن سلامتی
ارسال نظر