اندر احولات یک قدر دانی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان بناب نیوز بوده  و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.

بینندگان محترم می توانند با ارسال یادداشت و نظرات خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت.

اندر احولات یک قدر دانی چند روزیست که فضای رسانه ای شهرمان بعد از انتشار خبری در شورای اداری شهرستان بار دیگر و در سایه اخلاق مداری! برخی رسانه های غرض دار ملتهب گردیده است.

رسانه هایی که بعد از انتخابات دوره نهم مجلس شورای اسلامی خود و طیف خود و کاندیدای حامی خود را شکست خورده دیده و بدون مهابا قلم نقد! البته که نقد چه عرض کنم قلم تخریب به دست گرفت و بدون کوچکترین وجه به اخلاق رسانه ای نماینده محترم شهرستان و هم چنین امام جمعه محبوب و حتی حامیان نماینده مانند جناب حجت الاسلام اصغری را مورد هجمه قرار داد.

نگارنده که در این دوسال به جد پیگیر مطالب و کامنت های سایت های مذکور بود برای بارهای متعادی و رصد کردن بسیار دقیق کامنت ها و مطالب سایت و زمان انتشار خبر و زمان انتشار کامنت که ذیلا با سند ارائه می شود، مطالبی را به سمع و نظر عزبزان می رساند.

رسانه هایی که در جریان های مختلف شهر فقط آتیش بیار معرکه شدند و با گل آلود ساختن آب در صدد بودند ماهی هایی را برای طیف خود بگیرند چهره نماینده شهر را مکدر سازند ولی متاسفانه آیه شریفه و مکروا و مکرالله و الله خیر الماکرین را فراموش کرده بودند که خوشبختانه نوشته جات این رسانه ها به جز مکدر ساختن چهره خود و طیف متبوع خودشان و هم چنین محبوبیت نماینده محترم ثمری نداشت و آری عدو سبب خیر شود گر خدا خواهد.

از دیگر اقدامات این رسانه ها جریانیست که در شهر به مهمانی 120 میلیونی مشهور شده است.

مهمانی که بنای آن با من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق پی ریزی شده است مهمانی که بنای آن با تشکر از عرق شبانه روزی مسئولین برای ارتقاء این نظام مقدس اسلامی ریخته شده اند، برپا می شود، مهمانی که فارغ از جریان های سیاسی و جناح بندی های سیاسی و فقط برای تشکر از مدیریت جهادی مدیران و برای رساندن مفهومی بسیار مقدس از زبان مردم شهرستان به مدیران ادوار مختلف که «ما نه آنیم که در این بازی تکراری فلک هر که از دیده رفت ز خاطر ببریم» برگزار خواهد شد.

حال امری بدین مبارکی را عده ای اندک صاحب تریبون و رسانه به یک بلبشور سیاسی تبدیل کرده اند و با قلم فرسایی مغالطه وار به بیان توهمات ذهنی خود پرداختع اند وا عجبا که بعضا این تخیلات را قصد دارند به رهبری نیز منسوب کنند بدین سان که رهبری مخالف این نوع مراسمات است! آیا واقعا به عقل سلیمی خطور می کند که رهبری معظم با تجلیل از مدیران موفق مخالف باشند؟!!! اما چند جمله ای در رابطه با آنچه که در این ایام نوشته شد: خبرنگاری که زمانی زبان به تمجید نماینده محترم و مدح به اقذامات ایشان باز می کرد در چرخشی 180 درجه ای قلم دیگری به دست می گیرد و وا عجبا همان خبرنگار حامی دیروزی، امروز لباس منتقدی!(شما بخوانید مخرب) می پوشد!!! و چه کسی نیست که عامل این کار را نداند و آری تعویض خبرنگار مذکور با یک خبرنگار فعال، به یکباره چهره ای دیگر از برخی دوستان دیروزی را نمایش در می آورد.

حال قضاوت باید کرد که آیا قلم فرسایی چنین شخصی در جهت منافع شهر و دلواپسی برای شهر است یا انتقام جویی؟!(قضاوت با خواننده محترم) رسانه ای دیگر با انتشار یادداشتی به نقد (شما بخوانید تخریب) مهمانی می پردازد و در پایان مقاله و با بی دقتی آشکار و البته همیشگی اقدام به نشر دیدگاه بیننده(کامنت) می پردازد و جای تعجب است که تاریخ و ساعت ئانتشار خبر با تاریخ و ساعت انتشار کامنت( که ذیلا ارائه خواهد شد) یکی است.

حال باید خواننده محترم قضاوت کند آیا ممکن است که حین انتشار خبر بلاقاصله شخصی به سایت مراجعه می کند و خبر را خوانده و بدون اتلاف حتی یک دقیقه اقدام به تایپ و انتشار دیدگاه خود می کند و سایت مذکور همان لحظه دیدگاه را مطالعه کرده و منتشر می کند و همه این اقدامات در عرض یک دقیقه می باشد چرا که ساعت انتشار خبر 10:32 می باشد و ساعت انتشار کامنت هم همان لحظه است.

و آری می بایست حکم کرد که نویسنده یادداشت و دیدگاه یک نفر می باشد و البته این مسئله تازگی نداشته و کامنت گذاری بدین سان برای رسانه های این چنینی امری همیشگیست و یقنا خوانندگان محترم نیز به این مطلب واقف هستند.

در کامنتی نوشته شده بود دیدگاه یک طلبه!! و بعد دیدگاهی نوشته شده بود گه ثم ماذا؟؟ که با نوشتن دیدگاه یک طلبه درصدد نمایان ساختن رابطه شکرآب طلاب و نماینده می باشند!!! و حال آنکه بر هیچ کس پوشیده نیست که طلاب یار همیشگی نماینده محترم بوده و هستند و اما اصل موضوع از چه قرار است؟ برگزار مراسمی با هزینه 120 میلیون و تامین 30 درصدی آن از ادارات هزینه ای نیست که برخی عزیزان این همه به بوق و کرنا دمیدند البته باید گفت احتمالا دوستان عزیز عهد قجر را یاد کرده اند نه امروز را! امروزه در جامعه ای که هزینه یک مراسم عروسی ساده برای داماد حدود 40 میلیون آب می خورد و یا یک شام برای عزای ابا عبدالله الحسین(ع) حدود ده میلیون هزینه دارد برگزاری مراسمی بدین عظمت و حضور وزیر کشور و تجلیل از 400 مدیر موفق هزینه ای نیست که چنین سر و صدا راه انداخته اند و گوش فلک کر می کنند.

تامین 30 درصدی هزینه توسط ادارات را اگر بخواهیم حساب کنیم 40 میلیون می شود و اگر بخواهیم آن را مساوی بین ادارات تقسیم کنیم چیزی حدود یک و نیم تا دو میلیون برای هر اداره می شود که اگر اداره مذکور قصد برگزاری چنین مراسمی برای مدیر قبلی نه مدیران ادوار را داشت باید چند برابر هزینه مذکور را صرف فقط یک مدیر می کرد.

حال که چنین فرصتی پیش آمده است بهتر است تمامی مدیران و ادارات دست یار اجرایی این مراسم باشند نه چوب لایه چرخ کن والسلام علی من اتبع الهدی نگارنده: رسول باقری.