از ویژگی های معماری در مساجد بناب ، ستون ها و سر ستون های چوبی و شبستان های آنهاست .
این ستون ها احتمالا ابتدا در مسجد قرمز واقع در کوی فردوس جنب دروازه محال ( گاودل ) در مسیر جاده اصلی قدیمی گاودل به تبریز و سپس در مسجد زرگران ساخته شد .
سپس از مسجد کبود و اسماعیل بیک به تکامل رسیدند و در نهایت در مساجد مهرآباد و گزاوشت به اشکال بسیار زیبائی طراحی و اجرا شده اند .
نکته جالبی که می توان درباره سر ستون های مساجد مهرآباد و گزاوشت ( دوره صفویه ) اشاره کرد ، رنگ آمیزی و طراحی سر ستون هاست .
بدین صورت که هر بیننده ای در نگاه اول وقتی سرستون های مساجد مهرآباد و گزاوشت را می بیند ، این تصور را در ذهن تداعی می کند که رنگ آمیزی و طراحی سرستون ها یکسان می باشد وهیچ تفاوتی با هم ندارند .
اما با کمی دقت اگر آنها را با همدیگر مقایسه کنیم به تفاوت های زیادی در رنگ آمیزی و طراحی آنها پی خواهیم برد و هیچ کدام از سرستون های مساجد همانند سرستون های دیگر رنگ آمیزی نشده و صندوق شاه تیر ها و تیر چوبی ها و پرده های چوبی سقف نیز که با اشکال مختلف زیبا رنگ آمیزی شده اند ، با همدیگر متفاوت اند .
سرستون های چوبی مسجد اسماعیل بیک در داخل و خارج آن از اولین انواع آن است که حدود صد سال بعد از بناهای چهل ستون و عالی قاپوی اصفهان به کمال خود رسیده اند .
ذوق و استعداد فردی و فرهنگی و ایمان مردم این منطقه در آثار به دست آمده از مساجد تاریخی و همچنین حجاری های بی نظیر سنگ - قبرهای مربوط به دوره اسلامی بعد و قبل از دوره مغول ها مشهود است .
ارسال نظر